Ταξιδέψαμε με τις κούκλες πίσω στον χρόνο και φτάσαμε στη βρύση ενός όμορφου χωριού της Νάξου. Δανακός το όνομά του, κεφάτοι και γλετζέδες οι κάτοικοί του. Πήραμε μία γεύση από το "τότε" αναβιώνοντας το έθιμο του Κλήδονα, χορεύοντας το αποκριάτικο φεσάκι, συρτό, μα κι έναν ξέφρενο μπάλο. Καθίσαμε στα πεζούλια της πλατείας και απολαύσαμε τα πειράγματα και τις κουβεντούλες… Μήπως τελικά, η ομορφιά κρύβεται στα απλά, όπως άλλοτε…;